Om de paar jaar is de hoed weer terug van nooit weggeweest. In het straatbeeld is dat ook te zien. De hoed wordt dan vaak wel toegepast in een andere vertaling: mannen met baarden die hun gezicht een extra omlijsting geven of hun bad-hair-day verhullen met een hoed. Het vrouwelijke equivalent daarvan: een jaren 50 jurk met hoofddoek, hoed of fascinator (een kleine hoed die vaak door Royals wordt gedragen). Of de hedendaagse pin-up, maar dan wel stoer, met tatoeages, een mooi voorbeeld van een subcultuur die ook de hoed omarmt.

Van oudsher is de hoed – los van het functionele warmhouden van het hoofd – bij uitstek het symbool om te laten zien hoe goed je het doet in de betere kringen. Afhankelijk van modetrends kan de grootte en de hoeveelheid versiering variëren. Met als uitschieter de periode van de Belle Epoque waarin hoeden zo groot als slagschepen en riant versierd waren.

Tegenwoordig is het gebruik van de hoed wat bescheidener. In kerkelijke culturen wordt deze als onderdeel van de traditie nog zeer regelmatig gedragen. Los van de hoed is ook het petje en de muts vaker zichtbaar en in diverse winkels en underground culturen te vinden. Het petje met opdruk om een statement te maken, de muts of de klassiekere pet als warmtebron om de energie in het najaar en de winter vast te houden, of als bescherming tegen de zon zoals de strohoed in warme landen.

Bij verschillende evenementen wordt nog steeds flink uitgepakt met mooie hoeden. Dat kan tijdens een trouwerij in de betere kringen die groots gevierd wordt. Meerdere outfits zijn dan nodig en de moeder van de bruid en de bruidegom is chique gekleed mét een passende hoed. ‘Hatting day’ tijdens de paardenrennen op Royal Ascot in Londen is een wereldberoemde gelegenheid. Waar de beste modisten de kroon op hun werk laten zien met soms bizarre resultaten. Letter en figuurlijk. Stephen Jones en Philip Treacy blinken daarin uit.

Het bekendste evenement in Nederland is ‘de hoedjesparade’ op Prinsjesdag, waar echtgenotes van politici of dames uit de Eerste en Tweede kamer zich in vol ornaat tonen en al dan niet een statement maken. Een moment waar veel hoedenmakers en critici naar uitkijken. Niet alleen de hoed zelf staat dan in het middelpunt, maar het complete plaatje: vorm, kleur, verhoudingen, persoonlijkheid, dat alles komt bij elkaar.

Een fervent hoedendraagster was Prinses Beatrix in de tijd dat ze Koningin was. Wat Theresia Vreugdenhil deed met haar kleding, maakte Harry Scheltens af met de hoeden die hij maakte. Zoals hij met vormgeving werkte, mooie randen, grote lijnen, was te zien tijdens de tentoonstelling ‘Chapeaux’ in Paleis het Loo.

Ook dichter bij huis wordt de samenwerking van modist en kleermaker zichtbaar. De klant die bij mij een jurk van grove zijde laat maken met een bijpassend gedessineerd jasje. Dit alles in wit en blauwtinten. Niki Bierling van den Berg heeft zich door de kleuren en de vorm van het jacquard dessin laten inspireren en deze vormgeving toegepast in een hoed. De bol die een driehoekige vorm als bovenkant heeft en de zijkant die een paar forse driehoeken heeft gekregen als garnering. Een herhaling van details, al dan niet uitvergroot, stijlvol en speciaal voor de gelegenheid.

GERELATEERDE LINKS
– En wat droegen de Prinsjesdaggangers?
– De hoedjesparade op Prinsjesdag (wikipedia).
– Harry Scheltens: Dit jaar viel het nogal mee.
– De hoed op Wikipedia.
– De hoeden van Niki Bierling van den Berg.
– De belangrijkste en meest radicale hoedenmaker van de UK.
– Philip Tracy. Haute Couture hat designer.